Διεξάγεται ένας μεγάλος και πολυεπίπεδος ανταγωνισμός συμφερόντων μεταξύ επιχειρηματικών κολοσσών για την εκμετάλλευση των ΑΟΖ.
 |
| Armand Hammer also owned stock in a company called ARM and HAMMER. |
Οι κυριότεροι ανταγωνιστές της ARAMCO είναι οι ρωσικές εταιρείες ενέργειας, με πρωταγωνίστρια την Gazprom, οι ιρανικές εταιρείες ενέργειας και οι τεξανικές εταιρείες ενέργειας.
Ο στρατηγικός σκοπός της ARAMCO είναι να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στις ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου και προκειμένου να το επιτύχει μπορεί να μποϊκοτάρει, με ποικίλους τρόπους, τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων αυτών των τριών χωρών.
Επίσης, η ARAMCO διαθέτει, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αίγυπτο και στην Κύπρο, ισχυρά συστήματα «τοπαρχών» που ελέγχουν σε μεγάλη έκταση το οικονομικό και πολιτικό σύστημα καθώς και τα ΜΜΕ αυτών των χωρών.
Μάλιστα, σε περίπτωση που τα συμφέροντα της ARAMCO στην περιοχήαπειληθούν σημαντικά ή δεν ικανοποιηθούν επαρκώς από κινήσεις των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου, το κατεστημένο της ARAMCO στην Ουάσινγκτον μπορεί να εξαπολύσει τη μαινόμενη (εναντίον της Κύπρου και του αλ Σίσι) Άγκυρα να προβεί σε επιθετική ενέργεια εναντίον της Κύπρου.
Ο στρατηγικός σκοπός της ARAMCO είναι να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στις ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου και προκειμένου να το επιτύχει μπορεί να μποϊκοτάρει, με ποικίλους τρόπους, τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων αυτών των τριών χωρών.
Επίσης, η ARAMCO διαθέτει, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αίγυπτο και στην Κύπρο, ισχυρά συστήματα «τοπαρχών» που ελέγχουν σε μεγάλη έκταση το οικονομικό και πολιτικό σύστημα καθώς και τα ΜΜΕ αυτών των χωρών.
Μάλιστα, σε περίπτωση που τα συμφέροντα της ARAMCO στην περιοχήαπειληθούν σημαντικά ή δεν ικανοποιηθούν επαρκώς από κινήσεις των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου, το κατεστημένο της ARAMCO στην Ουάσινγκτον μπορεί να εξαπολύσει τη μαινόμενη (εναντίον της Κύπρου και του αλ Σίσι) Άγκυρα να προβεί σε επιθετική ενέργεια εναντίον της Κύπρου.
Σχόλιον: (Ο ρόλος των λαθρομεταναστών Ισλαμιστών είναι πιθανό να υποστηρίζεται από την ΑΡΑΜΚΟ)...Σε παλαιότερη δήλωση του Νίκου Λυγερού για την ΑΟΖ και τους Λαθρομετανάστες ήταν πως, με τους Λαθρομετανάστες θα ανακηρύξουμε την ΑΟΖ....Αλλιώς τι; Δεν εξήγησε!... ή τουλάχιστον εμείς δεν γνωρίζουμε.
Η κυβέρνηση αλ Σίσι, που εκπροσωπεί τον άξονα ARAMCO, δήλωσε, στις 25 Νοεμβρίου 2014, δια στόματος του Αιγύπτιου υπουργού Πετρελαίων και Ορυκτών Πόρων, Σερίφ Ισμαήλ, ότι η Αίγυπτος είναι έτοιμη να εισάγει όσες ποσότητες φυσικού αερίου μπορεί να εξάγει η Κύπρος.
Σε αυτήν τη δήλωση προέβη ο Σερίφ Ισμαήλ μετά από συνομιλίες με τον Κύπριο υπουργό Ενέργειας, Γιώργο Λακκοτρύπη, στη Λευκωσία, επισημαίνοντας επίσης ότι η επανεξαγωγή του κυπριακού φυσικού αερίου από την Αίγυπτο είναι μια επιλογή που μελετάται και ότι, κατά τις συνομιλίες των αντιπροσωπειών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, συζήτησαν τις λεπτομέρειες για το πώς θα προχωρήσουν με την εξαγωγή φυσικού αερίου από το οικόπεδο «Αφροδίτη» στην κυπριακή ΑΟΖ προς την Αίγυπτο.
Ουσιαστικά, πρόκειται για σχέδιο ελέγχου και διαχείρισης της κυπριακής ΑΟΖ από τον άξονα ARAMCO.
Άρρηκτα συνδεδεμένη με το γεωοικονομικό δρώμενο στην Ανατολική Μεσόγειο και την έντονη παρεμβατικότητα του συστήματος ARAMCO είναι η επιθετική στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας εναντίον του Ιράν.
Η σαουδαραβική κυβέρνηση είναι δυσαρεστημένη από τις θετικές εξελίξεις που συνέβησαν το 2014 στο πεδίο των σχέσεων του Ιράν με τη Νοτιοδυτική Ασία.
Ουσιαστικά, πρόκειται για σχέδιο ελέγχου και διαχείρισης της κυπριακής ΑΟΖ από τον άξονα ARAMCO.
Άρρηκτα συνδεδεμένη με το γεωοικονομικό δρώμενο στην Ανατολική Μεσόγειο και την έντονη παρεμβατικότητα του συστήματος ARAMCO είναι η επιθετική στρατηγική της Σαουδικής Αραβίας εναντίον του Ιράν.
Η σαουδαραβική κυβέρνηση είναι δυσαρεστημένη από τις θετικές εξελίξεις που συνέβησαν το 2014 στο πεδίο των σχέσεων του Ιράν με τη Νοτιοδυτική Ασία.
Ειδικότερα, το 2014, το Ριάντ παρακολουθεί με ανησυχία για τα συμφέροντά του την πρόοδο που έχει συντελεστεί στις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, την αντιμετώπιση του ISIS στο Ιράκ με τη συμβολή της Ιρανικής Επαναστατικής Φρουράς, η οποία παίζει αποφασιστικό ρόλο στην καταπολέμηση του ISIS, καθώς και την κατάρρευση της πολιτικής της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και των ΗΠΑ στη Συρία, όπου έγινε προσπάθεια από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την ελεγχόμενη από την ARAMCO Ουάσινγκτον να ανατραπεί το καθεστώς Άσαντ μέσω τζιχαντιστών τρομοκρατών.
Παράλληλα, το 2014, το Ριάντ παρακολουθεί, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει,την Υεμένη να απομακρύνεται από τη δική του σφαίρα επιρροής. Η προσπάθεια του Ριάντ να υπονομεύσει και να χειραγωγήσει την επανάσταση του 2011 στην Υεμένη μέσω της δημιουργίας μιας κυβέρνησης αντιπάλων φυλών υπό τον πρώην δικτάτορα Αλί Αμπντουλάχ Σαλίχ έχει αποτύχει. Στην Υεμένη, οι Σιίτες αντάρτες Ζαΐντι , υπό τον Αμπντουλ μαλίκ Αλ-Χούθι, ορκισμένοι εχθροί των Σαούντ, του ουαχαμπιστικού ιερατείου και της Αλ Κάιντα, επέλασαν από τις ορεινές βάσεις τους στην πρωτεύουσα Σανάα και συνέβαλαν στη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης συνεργασίας, εκκαθαρίζοντας παράλληλα τις νότιες περιοχές της Υεμένης από θύλακες της Αλ Κάιντα, που υποστηρίζονται από μέλη του σαουδαραβικού κατεστημένου.
Μια ακόμη πηγή δυσαρέσκειας για το Ριάντ είναι το γεγονός ότι στις 9 και 10 Νοεμβρίου 2014, συναντήθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, με τον Ιρανό ομόλογό του, Μοχαμάντ Γιαβάντ Ζαρίφ, προκειμένου να συζητήσουν σχετικά με τον τελικό κύκλο διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ιράν και των P5+1, που έχει καταληκτική ημερομηνία τις 24 Νοεμβρίου 2014.
Η συνάντηση του Κέρι με τον Ζαρίφ έγινε στο Ομάν, μια ακόμη χώρα που απομακρύνεται από τη σαουδαραβική σφαίρα επιρροής. Το Ομάν έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στη Σαουδική Αραβία με την πολιτική της στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και ο σουλτάνος του Ομάν, Καμπούς, έχει δημιουργήσει φιλικούς δεσμούς με τον ύπατο ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χαμενεΐ.
Το Ριάντ και γενικότερα ο άξονας ARAMCO υπονομεύουν την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν. Την τελευταία φορά που συντελέστηκε πρόοδος στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν, τον Σεπτέμβριο του 2013, οδηγώντας σε άμεσες συζητήσεις μεταξύ των δύο χωρών και σε χαλάρωση κάποιων κυρώσεων των ΗΠΑ σε βάρος του Ιράν, η Σαουδική Αραβία απέσυρε, διαμαρτυρόμενη, τη συμμετοχή της από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, επέκρινε τη διεθνή κοινότητα επειδή δεν βομβάρδισε τη Συρία του Άσαντ και απείλησε να εφαρμόσει μονομερή πολιτική στη Συρία σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ.
Επίσης, η «μονομερής πολιτική» της Σαουδικής Αραβίας εκφράστηκε και μέσω της υποστήριξης παραγόντων του σαουδαραβικού κατεστημένου προς τις δυνάμεις του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία. Επίσης, στις 3 Νοεμβρίου 2014, μεταμφιεσμένοι ένοπλοι τρομοκράτες σκότωσαν πέντε ανθρώπους στις σιιτικές περιοχές της ανατολικής Σαουδικής Αραβίας, δρώντας με τρόπο που φέρει τη σφραγίδα της Αλ Κάιντα και του ISIS, ενώ ένας ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων της σιιτικής μειονότητας στη Σαουδική Αραβία, ο σεΐχης Νιμρ Μπακίρ αλ- Νιμρ, έχει καταδικαστεί σε θάνατο.
Νικόλαος Λάος
Παράλληλα, το 2014, το Ριάντ παρακολουθεί, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει,την Υεμένη να απομακρύνεται από τη δική του σφαίρα επιρροής. Η προσπάθεια του Ριάντ να υπονομεύσει και να χειραγωγήσει την επανάσταση του 2011 στην Υεμένη μέσω της δημιουργίας μιας κυβέρνησης αντιπάλων φυλών υπό τον πρώην δικτάτορα Αλί Αμπντουλάχ Σαλίχ έχει αποτύχει. Στην Υεμένη, οι Σιίτες αντάρτες Ζαΐντι , υπό τον Αμπντουλ μαλίκ Αλ-Χούθι, ορκισμένοι εχθροί των Σαούντ, του ουαχαμπιστικού ιερατείου και της Αλ Κάιντα, επέλασαν από τις ορεινές βάσεις τους στην πρωτεύουσα Σανάα και συνέβαλαν στη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης συνεργασίας, εκκαθαρίζοντας παράλληλα τις νότιες περιοχές της Υεμένης από θύλακες της Αλ Κάιντα, που υποστηρίζονται από μέλη του σαουδαραβικού κατεστημένου.
Μια ακόμη πηγή δυσαρέσκειας για το Ριάντ είναι το γεγονός ότι στις 9 και 10 Νοεμβρίου 2014, συναντήθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, με τον Ιρανό ομόλογό του, Μοχαμάντ Γιαβάντ Ζαρίφ, προκειμένου να συζητήσουν σχετικά με τον τελικό κύκλο διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ιράν και των P5+1, που έχει καταληκτική ημερομηνία τις 24 Νοεμβρίου 2014.
Η συνάντηση του Κέρι με τον Ζαρίφ έγινε στο Ομάν, μια ακόμη χώρα που απομακρύνεται από τη σαουδαραβική σφαίρα επιρροής. Το Ομάν έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στη Σαουδική Αραβία με την πολιτική της στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και ο σουλτάνος του Ομάν, Καμπούς, έχει δημιουργήσει φιλικούς δεσμούς με τον ύπατο ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χαμενεΐ.
Το Ριάντ και γενικότερα ο άξονας ARAMCO υπονομεύουν την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν. Την τελευταία φορά που συντελέστηκε πρόοδος στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν, τον Σεπτέμβριο του 2013, οδηγώντας σε άμεσες συζητήσεις μεταξύ των δύο χωρών και σε χαλάρωση κάποιων κυρώσεων των ΗΠΑ σε βάρος του Ιράν, η Σαουδική Αραβία απέσυρε, διαμαρτυρόμενη, τη συμμετοχή της από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, επέκρινε τη διεθνή κοινότητα επειδή δεν βομβάρδισε τη Συρία του Άσαντ και απείλησε να εφαρμόσει μονομερή πολιτική στη Συρία σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ.
Επίσης, η «μονομερής πολιτική» της Σαουδικής Αραβίας εκφράστηκε και μέσω της υποστήριξης παραγόντων του σαουδαραβικού κατεστημένου προς τις δυνάμεις του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία. Επίσης, στις 3 Νοεμβρίου 2014, μεταμφιεσμένοι ένοπλοι τρομοκράτες σκότωσαν πέντε ανθρώπους στις σιιτικές περιοχές της ανατολικής Σαουδικής Αραβίας, δρώντας με τρόπο που φέρει τη σφραγίδα της Αλ Κάιντα και του ISIS, ενώ ένας ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων της σιιτικής μειονότητας στη Σαουδική Αραβία, ο σεΐχης Νιμρ Μπακίρ αλ- Νιμρ, έχει καταδικαστεί σε θάνατο.
Νικόλαος Λάος
Διευκρινίζουμε ότι η ARAMCO αποτελούσε τότε κοινοπραξία των εταιριών TEXACO, SOCAL, ESSO, MOBIL.
Η DENISON ανήκε στην πολυεθνική OXYDENTAL (του Αrmand Hammer,(φωτογραφία επάνω) ο οποίος είχε αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Ρήγκαν και Γκορμπατσόφ για να φθάσουν στη συμφωνία της Γιάλτας) και υποστηριζόταν από το Σταίητ Ντηπάτρμεντ.
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
