Αντιστοίχως δε αυτή είναι η εξωτερική και εσωτερική εικόνα των άλλων, που βρίσκονται σωριασµένοι δίπλα µας.
Η διάσπασις της ψυχής και η υποδούλωσίς της στο σώµα την καθηλώνουν µε «µολύβδινα σφαιρίδια» στα προβλήµατα της καθηµερινότητος. Πώς θα ενοποιηθή η αθάνατος και αυτοκίνητος, αλλά φυλακισµένη και διεσπασµένη µέσα στο σώµα ψυχή µας;
Αλήθεια, πόσο µακρυά είµεθα σήµερα από την ψυχική ενότητα, η οποία προϋποθέτει αρετή, λέξι/έννοια άγνωστη για µας σήµερα.
Αρετή είναι το µελλοντικό εφαλτήριο για την ανύψωσί µας στην ουράνια πατρίδα, λέγει ο Πλάτων. Η µεθόδευσις των βηµάτων του Ε.∆. γίνεται µε έναρξι της Πυθαγορείου διαδικασίας του «Πη παρέβην; Τι δ’ έρεξα; Τι µοι δέον ουκ ετελέσθη;».
Αυτή πραγµατοποιεί την σύνδεσι του ύπνου και των ονείρων µε την καθηµερινή ζωή, µέσω της µνήµης των ονείρων δια των αναµνήσεων κατά την εγρήγορσι.
Ο Πορφύριος ορίζει τον χρόνο που πρέπει να διεξάγεται ο Ε. ∆. Αµέσως προ του
ύπνου και αµέσως µετά την έγερσι. Η εφαρµογή σχετικά µε τον χρόνο κάµνει την
διαδικασία εξαιρετικής αποδόσεως. ∆ιότι αποτέλεσµα της διαδικασίας είναι η
σύνδεσις της ψυχής µε τον εαυτό της, κατά την διάρκεια του ύπνου δια των ονείρων.
Συγχρόνως δε της προσφέρει την απάντησι στα ερωτήµατα των εσωτερικών της
αναζητήσεων και των προβληµάτων της καθηµερινής της ζωής.
Η ψυχή ενοποιείται κατά την νυκτερινή απελευθέρωσί της από τα δεσµά του
σώµατος, µέσω των ονείρων, όπου συντελείται η κάθαρσίς της.
Ο Ε.∆.-Ελληνικός ∆ιαλογισµός υπερέχει
όλων των άλλων διαλογισµών, λόγω της ηµερονυκτίου ενοποιήσεως των
συλλογισµών δια των ονείρων της. Πολλά σχεδιαγράµµατα εξηγούν τα µεγάλα οφέλη
της ενοποιηµένης διαδοχής
βραδυνού ελέγχου/ονείρων/πρωϊνού ελέγχου/πράξεων/
βραδυνού ελέγχου/ονείρων κ. ο. κ.
Η ροή, σαν Ηρακλείτιος ποταµός (απ. 12, 49a, 91), δεν σταµατά ποτέ.
Ρέει πάντα
ενοειδής, συνεχής, αµετάτρεπτος, αιώνιος, εφ’ όσον το αεί γίγνεσθαι των ψυχών έχει
την όψι της ροής του ποταµού.
http://www.altani.gr/
