Η άποψη ενός αριστερού για την κομμουνιστική ανταρσία 1946-1949: Μας έβαλε ο Στάλιν να θυσιαστούμε, για τα συμφέροντα της ΕΣΣΔ.
Τέτοιες μέρες του 1946 (στις 31 Μαρτίου, με την επίθεση στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου Πιερίας), άρχισε ο «Τρίτος Γύρος» της κομμουνιστικής ανταρσίας, που διήρκεσε μέχρι τον Αύγουστο του 1949. Σήμερα, θα παραθέσω την άποψη ενός εκ των πρωταγωνιστών της περιόδου εκείνης, για τα αίτια του ελληνικού δράματος: του Λευτέρη Μαυροειδή.
Ένα σύντομο βιογραφικό: Σπούδασε νομικά, εντάχθηκε στο ΚΚΕ και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον Ριζοσπάστη. Την περίοδο 1946-1949, ήταν διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού του ΚΚΕ, στην Σόφια. Από το 1951 ως το 1958 ήταν διευθυντής των ελληνικών εκπομπών του ραδιοφωνικού σταθμού της Βαρσοβίας και ανταποκριτής της «Αυγής», ως τον Απρίλιο του 1967. Μετά την μεταπολίτευση εργάστηκε στην «Αυγή». Μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, ρωσσικά, πολωνικά, βουλγαρικά και σερβοκροάτικα. Ήταν συγγραφέας πολιτικών - ιστορικών βιβλίων και μεταφραστής.
Ο Μαυροειδής υποστηρίζει ότι ο Στάλιν διέταξε τον Ζαχαριάδη να προκαλέσει το αιματοκύλισμα του ελληνικού λαού, για τον εξής λόγο:
«Ο Στάλιν δέχτηκε την ιδέα του Εμφυλίου που θα δημιουργούσε μια ανοιχτή πληγή στα πλευρά των Αγγλοαμερικανών. Τον βόλευε την στιγμή εκείνη να υπάρχει μια αιμορραγία στα Βαλκάνια, η οποία όμως να τελεί υπό έλεγχο, ώστε να μην φτάσει σε σημείο να προκαλέσει ένα γενικό πόλεμο».
Σύμφωνα με τον Μαυροειδή, η εντολή του Στάλιν στον Ζαχαριάδη, δόθηκε κατά την συνάντηση που είχαν στην Κριμαία:
«Λέει ο Στάλιν στο Ζαχαριάδη: “Θέλω να τονίσω ότι, μια εστία ανωμαλίας στην Ελλάδα, η οποία θα συντηρείται, θα εξυπηρετεί την εξωτερική πολιτική της χώρας μου. Είσαι ο πιο έμπιστός μου και ο πιο κατάλληλος να αναπτύξει και να συντηρήσει μια επανάσταση στην Ελλάδα. Ως Σοβιετικός πολίτης, μέλος του ΚΚΣΕ και συνειδητός κομμουνιστής, οφείλεις να προσφέρεις αυτή την υπηρεσία στην ΕΣΣΔ”. Κολακευμένος ο Ζαχαριάδης, δέχτηκε με ενθουσιασμό να παίξει το ρόλο που του ανέθεσε ο μεγάλος Στάλιν».
Φυσικά, ο Στάλιν δεν είχε αυταπάτες, σχετικά με την έκβαση της ανταρσίας: «Τον Ιανουάριο του 1948, σε μια συνάντηση που είχε με τον Τζίλας και τον Καρντέλι, τους πιο στενούς συνεργάτες του Τίτο, τους είπε: “Κακώς κάνετε και πιστεύετε ότι μπορούν να νικήσουν οι κομμουνιστές. Θα αφήσουν οι Άγγλοι να υπάρξει μια κομμουνιστική Ελλάδα; Είστε στα καλά σας;”».
Προσέξτε τώρα το βρώμικο παιχνίδι που παιζόταν:
«Παρά ταύτα, ο Στάλιν χρησιμοποιούσε τον Εμφύλιο στην Ελλάδα ανάλογα με τα συμφέροντά του της στιγμής. Τον συνέφερε σε μια δεδομένη στιγμή να δυναμώσει ο Εμφύλιος στην Ελλάδα; Βοηθούσε με υλικό. Ήθελε να υποβαθμιστεί ο πόλεμος; Σταματούσε την παροχή υλικού. Αυτό το παιχνίδι κράτησε, μέχρι το 1949, τον Απρίλιο, που φώναξε τον Ζαχαριάδη και του είπε ότι πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος και ως την 1η Μαΐου να έχει υποχωρήσει ο ΔΣΕ προς τις βαλκανικές χώρες. Πράγματι, όπως λέει ο Γούσιας στο βιβλίο του, είχαν αρχίσει να γίνονται σχέδια υποχώρησης. Μέχρι που κάποια στιγμή επεμβαίνει και πάλι ο Στάλιν και τους λέει: “Όχι, δεν θα αποχωρήσετε, γιατί θα γίνει μια συζήτηση στον ΟΗΕ και θέλουμε να είναι φουντωμένος ο Εμφύλιος. Να συνεχιστεί ο αγώνας”. Βέβαια στο διάστημα αυτό έγινε η μεγάλη επίθεση από τις κυβερνητικές δυνάμεις και ο Εμφύλιος έληξε».
Η άποψη του Λ. Μαυροειδή για τον Ζαχαριάδη:
«Η ευθύνη του Ζαχαριάδη είναι δύο φορές πιο βαριά. Και τούτο διότι δεν έκανε την επανάσταση για να διώξει, όπως διακήρυττε, τον μοναρχοφασισμό και τους Άγγλους από την Ελλάδα, ώστε ο ελληνικός λαός να απολαύσει τα αγαθά της λαϊκής δημοκρατίας, αλλά για να εξυπηρετήσει την σοβιετική εξωτερική πολιτική».
Και το τελικό του συμπέρασμα: «Για τους σκοπούς του διεθνούς κομμουνισμού αποδεκατίστηκε η ηρωική ελληνική νεολαία της δεκαετίας του 1940, καταστράφηκε η υποδομή της χώρας και ανοίχτηκαν φοβερές πληγές στον εθνικό κορμό που, 70 χρόνια αργότερα, δεν έχουν ακόμα επουλωθεί».
Τα σχόλια δικά σας!
Στέλιος Κούλογλου, «Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Ελληνική Αριστερά».
https://x.com/4fABkkc5xTv2aek/status/1907808041069621484
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου