ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΔΟΥΣΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ O ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΟΥ;
Τι είναι αυτό το όνομα και τι αντιπροσωπεύει, όταν μέσα από τα βάθη των αιώνων φέρνει ανατριχίλα και ταραχή; Εκείνο το φοβερό κεφάλι όπου ωσάν μαλλιά τα φίδια σφύριζαν και τα μάτια πέτρωναν οτιδήποτε κοίταζαν.
Sleeping Medusa Fernando Khnopff 1896 (PRIVATE)
Η ΜΕΔΟΥΣΑ είναι το τέρας, το οποίο εκπροσωπεί τους Οφεις και κυοφορεί, τον ΧΡΥΣΑΩΡΑ, (ΧΡΥΣΟ ΞΙΦΟΣ) και τον πτερωτό Ιππον ΠΗΓΑΣΟ, την νόηση και το συναίσθημα στην διττή τους έκφραση, εφόσον και οι δύο κατέχουν καταστροφικές και ευεργετικές δυνάμεις. Έτσι, ο υλικός κόσμος γίνεται εχθρός της υψηλής διανόησης, αφού την παραλύει . Η πολυμήχανος και ματαιόδοξος Μέδουσα εκφράζει το απόλυτο«του ΕΓΩ ΜΑΣ». Αυτό το πανίσχυρο «ΕΓΩ» διεσπασμένο σε αναρρίθμητους ΟΦΕΙΣ, επινοεί και μηχανεύεται εις το αεί του παντός την διαχρονική λύση, η οποία θα του επιτρέψει την επιστροφή εις ΤΟ ΕΝ , ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.
ΓΟΡΓΟΝΕΣ=ΓΟΡΓ+ΝΟΕΣ , Η ΜΕΔΟΥΣΑ, είναι η θνητή αδελφή , οι άλλες δύο η ΕΥΡΥΑΛΗ(συναισθηματικές εξαρτήσεις) ΚΑΙ Η ΣΘΕΝΩ (θηριώδη ένστικτα κοινωνικής επιβουλής και επικράτησης) είναι αθάνατες. Τα ελαττώματα της θνητής Μέδουσας/εγωπάθεια/ματαιοδοξία υπόκεινται στην φθορά και τον θάνατο. Τα συναισθηματικά αδιέξοδα (ΕΥΡΥΑΛΗ), που δημιουργούν τα δράματα της ζωής και η επιθυμία κυριαρχίας (ΣΘΕΝΩ) δεν αποβάλλονται απο την ψυχή γι' αυτό και είναι αθάνατες.
Εχθροί των θνητών οι «βροτοστυγείς Γοργόνες», διότι έχουν νόας γοργούς, δεινούς και φοβερούς, και διαβιούν στα πέρατα της ψυχής μας, όπου είναι δύσκολο να τις διακρίνουμε , γι΄αυτό και είναι τόσο επικίνδυνες. Στον αντίποδα τους βρίσκεται η θεά Αθηνά, που συνοδεύει τους ήρωες και εκφράζει την διαύγεια της σκέψης και την υψηλή νοημοσύνη .
ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΤΗΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ
Η Μέδουσα, μόλις περιέλθει στην αρματωσιά της θεάς Αθηνάς, φέρνει τα δικά της δώρα: Μέσα στο σακούλι, εκτός από το κεφάλι της Μέδουσας, υπάρχουν δύο φιάλες με το αίμα της Γοργούς από τις φλέβες του δεξιού μα και του αριστερού χεριού, αίμα που δίνει ζωή και θάνατο.Αυτό το αίμα χρησιμοποιεί και ο Ασκληπιός
ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ΔΗΛΗΤΗΡ+ΙΑΣΗ
ΔΗΛΗΜΑ= ΒΛΑΒΗ, ΦΘΟΡΑ ΔΗΛΗΜΩΝ= ΟΛΕΘΡΙΟΣ, ΔΗΛΗΣΙΣ= ΒΛΑΒΗ, ΔΗΛΗΤΗΡ= ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ
ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ=ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΛΟ Η ΚΑΚΟ , το έχων βλαπτική ή θεραπευτική ιδιότητα.
ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΟΦΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΎΣΟΥΝ.
ΑΙΜΑ. Χορηγός της ζωής, η δε αιμορραγία επιφέρει τον θάνατο και οποιαδήποτε ασθένεια του σώματος έχει επιπτώσεις πάνω του, αφού δηλητηριάζεται. Ανάλογα από την θέση που εκπορεύεται το αίμα μπορεί να καταστεί ΙΑΜΑ ή ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ. Έτσι η δεξιά αρτηρία της Μέδουσας έχει σκοπό την ίαση η δε αριστερά έχει το δηλητήριο με σκοπό τον θάνατο. Την εξήγηση μας την δίνει ο μακρόκοσμος του σύμπαντος
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ Fernand Khnopff 1898
Η Μέδουσα κυοφορεί από τον Ποσειδώνα, τον ΠΗΓΑΣΟ «ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, και τον ΧΡΥΣΑΟΡΑ « ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ». Οι όφεις, οι σκέψεις της, ο πτερωτός Ιππος και το Χρυσούν Ξίφος, τα τέκνα της, προήλθαν από την σφορδή επιθυμία της δια την ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Αυτήν στερείται η ουσία της και αντισταθμίζει την έλλειψή της, επαίρεται ότι είναι ομορφότερη της ΑΘΗΝΑΣ, θεάς των αφθάρτων θείων συλλογισμών του παντός, εντός της αιωνιότητας.
Στο θνητό γένος η Μέδουσα είναι η ιερά ΔΥΑΣ, η οποία δια της χορηγίας του αίματος των δύο αρτηριών της, καθίσταται πάντα αιτία ζωής, τόσο κατά την παραμονή μας στο όστρακον όσον και μετά την απαλλαγή μας από αυτό.
Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΣΚΕΨΗ/ΟΦΙΝ. Αλλιώς «το εγώ» επιστρέφει από τον πανικό του αοράτου στην σύγχυση του αισθητού.
Η ΜΕΔΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΜΑΣ, ΤΙΣ ΟΠΟΊΕΣ ΦΟΒΌΜΑΣΤΕ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΝΟΜΑΣΤΕ.
Η ζώνη της με τους αντικριστούς όφεις στα τρία κομβικά σημεία-ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, επικοινωνεί με τους Αλεξίμορους μέσω του Ιητήρος ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ. Αποκοπείσα η κεφαλή της/ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΑΡΤΟΝ ΣΩΜΑ, καθίσταται ο προσωπικός μας ΕΡΜΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ.
ΑΝΕΥ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΓΕΤΗ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΜΕΔΟΥΣΑ --ΔΕΟΥΣΑ, Μ-ΟΥΣΑ ΟΥΣΑ, με την ονοματοθεσία της η Μέδουσα προηγείται των Μουσών, αφού είναι η Δέουσα Μούσα, η ΟΥΣΑ ικανή να μυήσει την διττή μας ύπαρξη στην καθολική ΥΓΕΙΑ. (ΑΛΤΑΝΗ)
Sleeping Medusa Fernando Khnopff 1896 (PRIVATE)
ΓΟΡΓΟΝΕΣ=ΓΟΡΓ+ΝΟΕΣ , Η ΜΕΔΟΥΣΑ, είναι η θνητή αδελφή , οι άλλες δύο η ΕΥΡΥΑΛΗ(συναισθηματικές εξαρτήσεις) ΚΑΙ Η ΣΘΕΝΩ (θηριώδη ένστικτα κοινωνικής επιβουλής και επικράτησης) είναι αθάνατες. Τα ελαττώματα της θνητής Μέδουσας/εγωπάθεια/ματαιοδοξία υπόκεινται στην φθορά και τον θάνατο. Τα συναισθηματικά αδιέξοδα (ΕΥΡΥΑΛΗ), που δημιουργούν τα δράματα της ζωής και η επιθυμία κυριαρχίας (ΣΘΕΝΩ) δεν αποβάλλονται απο την ψυχή γι' αυτό και είναι αθάνατες.
Εχθροί των θνητών οι «βροτοστυγείς Γοργόνες», διότι έχουν νόας γοργούς, δεινούς και φοβερούς, και διαβιούν στα πέρατα της ψυχής μας, όπου είναι δύσκολο να τις διακρίνουμε , γι΄αυτό και είναι τόσο επικίνδυνες. Στον αντίποδα τους βρίσκεται η θεά Αθηνά, που συνοδεύει τους ήρωες και εκφράζει την διαύγεια της σκέψης και την υψηλή νοημοσύνη .
ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΤΗΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ
Η Μέδουσα, μόλις περιέλθει στην αρματωσιά της θεάς Αθηνάς, φέρνει τα δικά της δώρα: Μέσα στο σακούλι, εκτός από το κεφάλι της Μέδουσας, υπάρχουν δύο φιάλες με το αίμα της Γοργούς από τις φλέβες του δεξιού μα και του αριστερού χεριού, αίμα που δίνει ζωή και θάνατο.Αυτό το αίμα χρησιμοποιεί και ο Ασκληπιός
«Η ΑΘΗΝΑ ΜΑΖΕΨΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΤΗΣ ΓΟΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ. ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕ.»ΑΙΜΑ - ΙΑΜΑ
ΔΗΛΗΜΑ= ΒΛΑΒΗ, ΦΘΟΡΑ ΔΗΛΗΜΩΝ= ΟΛΕΘΡΙΟΣ, ΔΗΛΗΣΙΣ= ΒΛΑΒΗ, ΔΗΛΗΤΗΡ= ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ
ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΝ=ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΛΟ Η ΚΑΚΟ , το έχων βλαπτική ή θεραπευτική ιδιότητα.
ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΟΦΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΎΣΟΥΝ.
ΑΙΜΑ. Χορηγός της ζωής, η δε αιμορραγία επιφέρει τον θάνατο και οποιαδήποτε ασθένεια του σώματος έχει επιπτώσεις πάνω του, αφού δηλητηριάζεται. Ανάλογα από την θέση που εκπορεύεται το αίμα μπορεί να καταστεί ΙΑΜΑ ή ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ. Έτσι η δεξιά αρτηρία της Μέδουσας έχει σκοπό την ίαση η δε αριστερά έχει το δηλητήριο με σκοπό τον θάνατο. Την εξήγηση μας την δίνει ο μακρόκοσμος του σύμπαντος
Η Μέδουσα κυοφορεί από τον Ποσειδώνα, τον ΠΗΓΑΣΟ «ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, και τον ΧΡΥΣΑΟΡΑ « ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ». Οι όφεις, οι σκέψεις της, ο πτερωτός Ιππος και το Χρυσούν Ξίφος, τα τέκνα της, προήλθαν από την σφορδή επιθυμία της δια την ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Αυτήν στερείται η ουσία της και αντισταθμίζει την έλλειψή της, επαίρεται ότι είναι ομορφότερη της ΑΘΗΝΑΣ, θεάς των αφθάρτων θείων συλλογισμών του παντός, εντός της αιωνιότητας.
Στο θνητό γένος η Μέδουσα είναι η ιερά ΔΥΑΣ, η οποία δια της χορηγίας του αίματος των δύο αρτηριών της, καθίσταται πάντα αιτία ζωής, τόσο κατά την παραμονή μας στο όστρακον όσον και μετά την απαλλαγή μας από αυτό.
Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΣΚΕΨΗ/ΟΦΙΝ. Αλλιώς «το εγώ» επιστρέφει από τον πανικό του αοράτου στην σύγχυση του αισθητού.
Η ΜΕΔΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΜΑΣ, ΤΙΣ ΟΠΟΊΕΣ ΦΟΒΌΜΑΣΤΕ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΝΟΜΑΣΤΕ.
Η ζώνη της με τους αντικριστούς όφεις στα τρία κομβικά σημεία-ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, επικοινωνεί με τους Αλεξίμορους μέσω του Ιητήρος ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ. Αποκοπείσα η κεφαλή της/ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΑΡΤΟΝ ΣΩΜΑ, καθίσταται ο προσωπικός μας ΕΡΜΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ.
ΑΝΕΥ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΓΕΤΗ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΜΕΔΟΥΣΑ --ΔΕΟΥΣΑ, Μ-ΟΥΣΑ ΟΥΣΑ, με την ονοματοθεσία της η Μέδουσα προηγείται των Μουσών, αφού είναι η Δέουσα Μούσα, η ΟΥΣΑ ικανή να μυήσει την διττή μας ύπαρξη στην καθολική ΥΓΕΙΑ. (ΑΛΤΑΝΗ)
