Αυτή είναι η κατάσταση στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα. Οι Εβραίοι Κομμουνιστές τα ελέγχουν...
Καλησπέρα σας, κ. Στούπα, και καλώς επιστρέψατε στα πάτρια εδάφη! Συνεχίζοντας την ανάγνωση-ανάλυση του εξαιρετικού βιβλίου σας, ένιωσα -και πάλι- την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας γνωστοποιήσω κάποια στοιχεία, τα οποία ίσως αποτελέσουν αφορμή για τη συγγραφή κάποιου άρθρου μελλοντικά, καθώς, όπως έχω διαπιστώσει, οι αναλύσεις που πραγματοποιείτε άπτονται και άλλων θεμάτων, όχι αποκλειστικά οικονομικών. Αν, πάλι, κατά την ανάγνωση της επιστολής, βρείτε το περιεχόμενό της παράταιρο των ενδιαφερόντων σας ή του αντικειμένου σας, μπορείτε απλώς να την αγνοήσετε.
Εισαγωγικά θα πρέπει να σας ενημερώσω πως, πέρα από τις αναγραφόμενες ιδιότητες στο κάτω τμήμα κάθε επιστολής μου, η κύρια απασχόλησή μου είναι οι παραδόσεις ιδιαίτερων φιλολογικών μαθημάτων σε μαθητές λυκείου. Ας σημειωθεί πως η επιλογή του απαιτητικού ιδιωτικού τομέα αποτέλεσε συνειδητή επιλογή από τα 18 μου έτη, για την οποία ουδέποτε έχω μετανιώσει - το ίδιο ευελπιστώ να μπορώ να υποστηρίξω και στο εγγύς καθώς και στο απώτερο μέλλον.
Δεν θα σας περιγράψω την κατάσταση της πλήρους διάλυσης που επικρατεί πλέον στα δημόσια σχολεία, αλλά θα επικεντρωθώ σε κάποια πρωτοφανέρωτα περιστατικά, τα οποία παρατηρώ εδώ και πέντε περίπου χρόνια σε μαθητές και μαθήτριες, με το ποσοστό σταδιακά να αυξάνεται διαρκώς.
Φέτος, λοιπόν, συμπλήρωσα 30 έτη παραδόσεων (εργάζομαι από τα 22) και, σε γενικές γραμμές, μπορώ να πω ότι μέχρι πρόσφατα υπήρχαν οι εξής κατηγορίες μαθητών/μαθητριών:Μαθητές άριστοι, οι οποίοι μπορούσαν να αντιλαμβάνονται κείμενο και παράλληλα να το διαβάζουν.
Μαθητές, μέτριοι, οι οποίοι μπορούσαν να διεκδικήσουν υψηλότερη βαθμολογία, αλλά δεν το έπρατταν, οι οποίοι μπορούσαν ωστόσο να αντιλαμβάνονται κείμενο και παράλληλα να το διαβάζουν.
Μαθητές «κακοί», οι οποίοι, παρά την αδυναμία κατανόησης κειμένου, μπορούσαν ωστόσο να διαβάσουν κείμενο.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων των προαναφερθεισών κατηγοριών: η ικανότητα ανάγνωσης κειμένου.
Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια παρατηρείται μια εμφανής αδυναμία των παιδιών να διαβάσουν κείμενο. «Κολλούν» σε λέξεις, ειδικά όταν είναι κάπως σπάνιες, ενώ συχνά παρατηρείται και λανθασμένος τονισμός λέξεων ή ακόμη και αλλοίωση-παραφθορά των λέξεων.
Παράλληλα, άλλα πρωτοφανέρωτα περιστατικά είναι η τρομερή ανορθογραφία, γεγονός που συνήθως αποδίδεται σε δυσλεξία. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω πως υπάρχει μια μεγάλη αύξηση των χαρακτηριζόμενων ως δυσλεκτικών παιδιών. Αυτό, βεβαίως, οφείλεται είτε στην ευκολία με την οποία παρέχουν αυτήν την ιδιότητα οι αντίστοιχοι δημόσιοι φορείς, είτε στην επίδραση των κινητών και των τάμπλετ. Ουδέν εκ των δύο αιτίων έχει απασχολήσει μέχρι σήμερα την εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Άλλο φαινόμενο (πιο σπάνιο αλλά υπαρκτό) είναι, όταν μαθητές γυρνούν μονή σελίδα, να μην κοιτάζουν την αμέσως επόμενη ζυγή, αλλά την επόμενη μονή (χαρακτηριστική επίδραση της κίνησης του δακτύλου σε κινητό ή τάμπλετ).
Αν, πάλι, με ακούσετε να υπαγορεύω κείμενο, τότε σίγουρα θα θεωρήσετε ότι πάσχω από κάποια μορφή νοητικής υστέρησης εξαιτίας του υπερβολικά αργού ρυθμού. Τούτο συμβαίνει διότι τα παιδιά αδυνατούν να συγκρατήσουν λέξεις διατυπωθείσες προφορικά (ξεχάστε τη στενογραφία που πραγματοποιούσαμε εμείς στο πανεπιστήμιο).
Παράλληλα, υπάρχει μια τραγική έλλειψη γνώσεων ως προς το περιεχόμενο λέξεων, αλλά και την κατανόηση νοημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: την προηγούμενη Παρασκευή είχα μάθημα με τους μαθητές της Γ’ Λυκείου. Θεματική ενότητα: « φυσικό Περιβάλλον». Από τους 20 μαθητές, οι 19 (κάποιοι από τους οποίους διεκδικούν είσοδο σε ιατρικές σχολές) δεν γνώριζαν λέξεις όπως: «υπερκαταναλωτισμός», «αστυφιλία», «υπέδαφος», «υλοτόμηση», «λαθροθηρία», «ρυπογόνος» και άλλες, ων ουκ έστι αριθμός.
Μαθήτρια-υποψήφια ιατρικής, η οποία στο τετράμηνο έβγαλε 19,4, με ρώτησε τι σημαίνει η λέξη «αφισοκόλληση» (!), ενώ χαρακτηριστικό είναι το εξής περιστατικό: Επιχειρώντας να τους εξηγήσω την καταστροφική δράση των αποβλήτων από τα πυρηνικά εργοστάσια, ξεκίνησα να τους λέω επί λέξει τα εξής: «Τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων δεν είναι όπως η φλούδα από το μήλο, την οποία την καθαρίζουμε και την πετάμε στα σκουπίδια.
Υπάρχει σημαντικό πρόβλημα διαχείρισής τους, καθώς δεν μπορούν να ανακυκλωθούν. Έχουν, μάλιστα, εντοπιστεί και περιπτώσεις που αυτά θάβονται μέσα σε βαρέλια στο υπέδαφος, προκαλώντας μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα αλλά και του υπεδάφους». Στο σημείο αυτό με διέκοψε μαθήτρια, επίσης υποψήφια Ιατρικής, ρωτώντας με: «Δηλαδή, κύριε, η μόλυνση προκαλείται από τις φλούδες των μήλων;»!
Για όλα αυτά και για άλλα πολλά, για να μη σας κουράζω, έχω στείλει επιστολές σε κόμματα και στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θέλοντας να κρούσω έναν κώδωνα κινδύνου για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια ως προς την αντιληπτική αλλά και γνωστική ικανότητα των νέων γενιών και επιστημόνων, χωρίς βέβαια να τρέφω αυταπάτες περί δραματικής αλλαγής της κατάστασης.
Όλα αυτά τα παιδιά θα περάσουν σε τμήματα και σχολές και θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς οικονομολόγους, μηχανικούς κ.λπ.. Άλλα, πάλι, αδυνατώντας να εισαχθούν σε περιζήτητες σχολές, θα καταφύγουν στη γειτονική Βουλγαρία, για να αγοράσουν κυριολεκτικά ένα πτυχίο Ιατρικής, Οδοντιατρικής ή Φαρμακευτικής (στην πόλη που ζω, το ποσοστό των «επιστημόνων» που προανέφερα ξεπερνά το 90%).
Όλα αυτά ας τα αναφέρω για να επισημάνω την τραγική πτώση της ποιότητας που επικρατεί -και θα επικρατήσει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό κατά τα επόμενα χρόνια- σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Ας είμαστε ειλικρινείς: τραγωδίες όπως στο Μάτι ή στα Τέμπη, δεν οφείλονται αποκλειστικά στους χειρισμούς μιας λιγότερο ή περισσότερο κακής κυβέρνησης -χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία για τους κυβερνώντες-, αλλά σε αυτήν ακριβώς την τρομακτική πτώση της ποιότητας που κατέστη ακόμη μεγαλύτερη με τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων κατά τα έτη της κρίσης, νέοι που δυνητικά θα μπορούσαν να μεταβάλουν το σημερινό πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό τοπίο.
Αυτά και καλή μας τύχη!
Με εκτίμηση
Χρήστος Ζηκούλης
Συγγραφέας - Δημοσιογράφος - Σύμβουλος Εκδόσεων
https://www.liberal.gr/k-stoypas/kali-tyhi-se-oloys-mas
0 Σχόλια